Вершы балгарскіх паэтаў
Стэфан Гечаў (1912-2000)
Жах
Нясмелы белы матылёк
ляціць у прамяністым паветры.
Трапляе ў сонечны круг і –
дзіва –
робіцца чорным. Зусім
чорным.
Георгі Канстанцінаў (н. 1943)
***
Гараць хвалі ў моры.
Крык раненай чайкі над морам –
Маё пачуццё.
І сэрца, як востраў,
нянавісць яго акружыла.
Маё пачуццё.
Святая любоў, ты
прыкутая, быццам рабыня,
маё пачуццё.
А ноч – гаспадыня,
у змрок зноў прыходзіць з паклонам
маё пачуццё.
Народзішся раптам
І зможаш мяне перажыць ты,
маё пачуццё.
Іван Хрыстаў (н. 1978)
Бдзін1 - Парк
Люблю шпацыраваць
і дыхаць свежым паветрам,
увечар, у парку,
сярод пенсіянераў,
закаханых
і наркаманаў,
сярод тых, хто
не мае будучыні.
-
Даўняя назва Відзіна ↩